Ustawa z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID-19 (Dz.U. z 2020 r. poz. 1086), znana powszechnie pod nazwą Tarcza antykryzysowa 4.0, wprowadziła regulację istotną z perspektywy osób uprawnionych do reprezentacji danego podmiotu prawa i ponoszących potencjalną odpowiedzialność z tym związaną. W art. 25 Tarczy antykryzysowej 4.0 przewidziano dodatkową przesłankę umożliwiającą zwolnienie się od odpowiedzialności za:

Imię, nazwisko, PESEL, a nawet wizerunek – od wejścia w życie Ogólnego Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych z dnia 27 kwietnia 2016 r. za dane osobowe należy uznać wszelkie informacje o zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osobie fizycznej („osobie, której dane dotyczą”) (Por. treść art. 4 pkt 1 RODO).

W związku z zapadłym 3 października 2019 r. wyrokiem Sądu Najwyższego (sygn. I CSK 280/18, źródło Legalis), strony konstruując postanowienia umowne zastrzegające zobowiązanie do zapłaty kary umownej w przypadku niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązku nałożonego umową, powinny szczególnie precyzyjnie określać podstawę do obliczenia takiej kary, jeżeli nie zdecydują się na określenie jej wysokości wprost w umowie. W przeciwnym razie, nieprawidłowo skonstruowane postanowienie umowne będzie uznawane za nieważne, jako leżące w sprzeczności z art. 483 § 1 k.c.

W dotychczasowych tarczach antykryzysowych ingerencja ustawodawcy w istniejące zobowiązania kredytowe były niewielkie. Jednak 4 czerwca Sejm uchwalił projekt ustawy o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych na zapewnienie płynności finansowej przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19, który ma to zmienić i dookreślić warunki możliwych zmian w umowie kredytu. 5 czerwca projekt trafił do Senatu, gdzie trafi pod rozpatrzenie aż trzech komisji, jednak najbliższe posiedzenie Senatu, na którym projekt zostanie uchwalony lub zostaną zaproponowane poprawki, odbędzie się dopiero 1 lipca.

Od 7 listopada 2019 r. sądy gospodarcze rozpoznają sprawy, które wniesiono po tej dacie w postępowaniu gospodarczym.

Ustawa z dnia 14.05.2020 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie działań osłonowych w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 (Dz.U. z 2020 r., poz. 875, dalej jako „Tarcza Antykryzysowa 3.0”) wprowadza tzw. „pakiet rozwiązań antylichwiarskich”, zakładający m.in. sankcję nieważności dla wskazanych w ustawie umów przewłaszczenia na zabezpieczenie nieruchomości mieszkalnych, ograniczenia w egzekucji z nieruchomości mieszkalnej oraz wprowadzenie surowych kar za żądanie nadmiernych kosztów pożyczki lub nadmiernych odsetek.

W ramach zmniejszania skutków kryzysu gospodarczego ustawodawca zdecydował się na udzielenie pomocy przedsiębiorcom, którzy ponoszą straty z powodu epidemii wirusa SARS-CoV-2. Główne instrumenty tej pomocy są następujące.

Oprócz doraźnej pomocy w postaci dopłat do wynagrodzeń pracowników czy świadczeń postojowych przedsiębiorcy mogą liczyć na udogodnienia podatkowe między innymi w następujących formach:

Od 1 stycznia 2020 r. zaczęły obowiązywać przepisy ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia zatorów płatniczych. Ustawa ta wprowadziła kilka zmian do polskiego porządku prawnego.

Przy okazji wprowadzenia do polskiego porządku prawnego nowej spółki – prostej spółki akcyjnej ustawodawca zdecydował się na zmiany w regulacjach Kodeksu Spółek Handlowych dotyczących procedury przekształcenia spółek. Zmiany te zaczną obowiązywać od 1 marca 2020 r. Zmiany obejmować będą m.in. zmniejszenie formalności, zasadę kontynuacji uczestnictwa w spółce przekształconej oraz korporacyjne prawo wyjścia w przypadku przekształcenia spółki kapitałowej w spółkę osobową.